بررسی هیستوپاتولوژیک تأثیر تزریق زولندرونیک اسید بر بافت پالپی موش صحرایی نر

چکیده سابقه و هدف با توجه به اثرات داروهای بیس فسفونات تزریقی روی بافت های متفاوت؛ در صورتی که این داروها بر بافت پالپ نیز اثر منفی داشته باشند؛ این احتمال وجود دارد که اثرات تحریکی درمان هایی مانند ترمیم های وسیع و درمان های پوشش پالپ را روی پالپ تشدید نماید. تحقیق حاضر با هدف بررسی هیستوپاتولوژیک تزریق داروی زولندرونیک اسید بر بافت پالپی موش صحرایی نر انجام شد. مواد و روش ها در یک تحقیق تجربی و توصیفی؛ موش های با وزن 300-200 گرم به 2 گروه 10تایی تقسیم و گروه اول؛ دوز mg/kg6/0 زولندورنیک اسید و در گروه دوم؛ نرمال سالین دریافت کردند. تعداد 5 تزریق با فاصله ی زمانی 28 روز انجام شد. در انتهای تزریق ها؛ حیوانات قربانی شده و فک بالای آنها 24 ساعت برای انجام فیکساسیون در ظرف حاوی فرمالین 10% نگهداری شدند. دکلسیفیکیشن با اسید فرمیک به مدت 24 ساعت انجام شده و مقاطع هیستولوژیک 5 میکرونی از نمونه ها به دست آمد. رنگ آمیزی با روش های h&e، alcian blue/pas، van gieson و fibronectin انجام شده و وضعیت عروق، فیبروز بافت پالپ، سلول های ماکروفاژ و نمای میکروسکوپی بافت پالپ آنها ارزیابی گردید. یافته ها تفاوتی از نظر نمای میکروسکوپی بافت پالپ در نمونه های تحت تزریق زولندرونیک اسید و نرمال سالین مشاهده نشده و نمای میکروسکوپی بافت پالپ در دو گروه تقریباً یکسان و دست نخورده بوده است. تعداد سلول های ماکروفاژ در نمونه های هیستولوژیک دو گروه نرمال بوده است. همچنین؛ لایه ی ادنتوبلاستی بافت های پالپ نرمال و دست نخورده باقی مانده و اثری از فیبروز در نمونه های هیستولوژیک حیوانات تحت تزریق زولندرونیک اسید و نرمال سالین مشاهده نگردید. با این حال؛ در بافت های گروه مورد در مقایسه با بافت های پالپ حیوانات شاهد؛ عروق گشادتر شده بودند. نتیجه گیری در مجموع؛ هیچ گونه اثرات منفی از تزریق داروهای زولندرونیک اسید در نمونه های بافتی تهیه شده از بافت پالپ حیوانات در مقایسه با نمونه های شاهد دیده نشد؛ هرچند نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه همچنان وجود دارد.